Opnieuw een blogbericht met heel wat nieuws. Er is de laatste weken erg veel veranderd dus er staan me weer heel wat uitdagingen te wachten … VakantiegangersNa onze presentaties voor de lerarenopleiding zijn we voor een week op vakantie vertrokken. We hebben al heel wat gezien van het land Cambodja tijdens onze weekenden, toch stonden er nog wat plaatsen op ons verlanglijstje. We vertrokken eerst naar Kratie, vervolgens gingen we verder naar Kampong Cham om daarna verder te reizen naar Kampot. De reis werd afgesloten in Sihanoukville. Het was een zalige reis waar we genoten hebben van het land en van het samenzijn. Voor Eva en Stephanie was dit een soort van afscheidsreis, voor mij was het even ontspannen om terug aan het tweede deel stage te beginnen. We hebben er allen enorm van genoten. KratieOnze eerste stop was Kratie, een klein stadje dat bekend staat voor zijn Irrawaddy-dolfijnen. Van deze dolfijnen zijn er nog maar enkele tientallen over. Het stadje ligt langs de Mekong-rivier en dat maakt het erg gezellig. We deden er een kajaktour en zo zagen we toch enkele dolfijnen aan het wateroppervlak verschijnen. Ook stopten we regelmatig om wat te zwemmen in de rivier. Vooral de rit met de truck terug naar ons jeugdhostel was leuk, zo zagen we de authentieke kant van Cambodja. Vele paalwoningen, mensen die samenkomen om te eten, kleine veldwegen, wegen die worden versperd door een trouwfeest, hangmatten, … Kampong ChamDeze stad ligt tussen Phnom Penh en Kratie en wordt amper door toeristen bezocht en dat is wat het voor ons net zo interessant maakte. Ons hostel bevond zich in de middle of nowhere, maar de vriendelijke eigenaar bracht ons met veel plezier naar het centrum. Daar waren kleine eetkraampjes, gezellige marktjes, een soort van kermis, … We waren één van de weinige toeristen en zo konden we helemaal proeven van de Cambodjaanse cultuur. Ook de volgende dag leerden we Cambodja beter kennen, we bezochten een aantal tempels en zo kwamen we wat meer te weten over een Cambodjaanse mythe. In deze stad heb je een mannentempel en een vrouwentempel. De mythe vertelt ons dat meisjes vroeger naar de vrouwentempel vertrokken en terugkeerden als vrouwen. Ook jongens vertrokken naar de mannentempel en keerden terug als mannen. Op een dag kwam er een man terug van de tempel en hij wilde kost wat kost met zijn moeder trouwen. De moeder besloot er een duel van te maken, degene die de hoogste toren kon bouwen, won! De mannen gingen samen aan de slag en ook de vrouwen bouwden een toren zo hoog als ze konden. De vrouwen staken hun toren in brand waardoor de vlammen enorm hoog kwamen. Uiteraard zijn de vrouwen gewonnen en zo moest de moeder niet met haar zoon trouwen. Wij vonden de mannentempel wel veel mooier als de vrouwentempel. Bij de mannentempel kwamen we vele aapjes tegen. De aapjes kwamen dichtbij en konden zelfs wat agressief zijn als het over eten ging. Na talloze foto’s van de aapjes gingen we dan naar de vrouwentempel, hier geraak je pas als je een hele hoge helling opwandelt. De tempel is niet zo heel speciaal, maar het uitzicht maakte veel goed! Na de bezoeken aan de tempel huurden we een fiets om zo de bamboebrug over te steken. Deze brug zou elk jaar opnieuw moeten gebouwd worden want bij het regenseizoen wordt deze afgebroken en moet men zich verplaatsen per boot. Wij gingen met de fiets over de bamboebrug en dat was een hele ervaring, eenmaal van de brug kom je op een eiland terecht waar de tijd precies heeft stilgestaan. Hier leeft men voornamelijk van de landbouw en verplaatst men zich nog met paard en kar. We fietsen wat rond op het eiland en moesten daarna al terug vertrekken om onze bus terug naar Phnom Penh te halen. We maakten daar een tussenstop voor een ziekenhuisbezoek voor de arm van Stephanie: gelukkig zag het er allemaal goed uit! Kampot en SihanoukvilleDe volgende dag kon onze reis opnieuw beginnen richting Kampot. Daar zochten we, zoals altijd, een goedkope verblijfplaats. Zo kwamen we terecht aan een hutje langs een meer, waar we onder een sterrenhemel konden douchen! Die avond belde mijn papa me om te zeggen dat hij richting Kampot reisde, de volgende dag wachtte ik hem vol ongeduld op in mijn guesthouse. Wat was het een leuk weerzien, we waren allebei erg blij elkaar weer te zien. We besloten met zijn brommer naar Kep te rijden en daar de krabmarkt te bezoeken. Daar aten we gezellig langs het water om vervolgens nog wat met de brommer rond te rijden en wat heb ik daarvan genoten! Die avond hadden we, samen met papa zijn vriend Johny, een boottocht gepland. We genoten van het prachtige uitzicht en van elkaar natuurlijk! De volgende dag besloten we samen op pad te gaan, Eva en Stephanie huurden een brommer met chauffeur en ik reed met papa mee. Zo reden we helemaal de Bokor Mountain op, daar genoten we opnieuw van het mooie uitzicht. Vroeger kwamen hier vooral de rijkere omdat de temperaturen bovenaan de berg beter meevallen. Ook zijn we het oude casino gaan bezoeken, dit is ondertussen helemaal vervallen. Achter het casino zie je een mistige afgrond, we hebben gelezen dat als men verloren had in het casino en dus helemaal blut was, men zich in de afgrond gooide. Naast het oude casino vond je in het park ook een nieuw casino, we hebben er ons toch maar niet aan gewaagd. Naast de casino’s is er ook een enorme Boeddha te zien, hier komen gelovigen offers (fruit) brengen. Op verschillende plaatsen zijn we nog gestopt om wat te genieten van het uitzicht. In de late namiddag vertrok papa terug naar Sihanoukville, wij bleven nog een dag extra in Kampot omdat we nog een klimtocht op de planning hadden staan. Die avond hadden we nog een infosessie voor die tocht zodat we de volgende dag vol goede moed konden beginnen. In de avond gingen we nog gezellig iets drinken, zoals altijd werd er veel gelachen. De volgende ochtend vroeg uit de veren want het was tijd om te klimmen. We wandelden langs de rotsen, deden een tocht in een grot, daalden af langs de kant, klommen uit een grot, .. We kregen wat hulp van een ervaren Duitser die ons de kneepjes van het vak leerde. Ik moet zeggen dat ik toch wel wat last had van hoogtevrees! Na de toch wel vermoeiende klimvoormiddag stapten we op de bus naar Sihanoukville, daar ging ik gezellig uiteten met daddy cool. Die avond spraken we ook af met Leanne, de studente die ook stage loopt in Phnom Penh. We maakten er samen nog een gezellige avond van, in ons achterhoofd wisten we dat we de volgende dag afscheid moesten nemen van elkaar. De volgende dag was het al de laatste dag van onze week vakantie. Ik genoot nog met daddy cool en de meisjes van het prachtige strand, we hebben nog wat gezwommen, afscheid genomen van de lieve Leanne en daarna volgde er ons weer een lange bustocht naar Phnom Penh. Afscheid van de meisjesWe bleven nog één dag in Phnom Penh om onze was te doen, alles op te ruimen, valies in te pakken, souvenirs te kopen, maar vooral om fatsoenlijk afscheid van elkaar te nemen. Het was een hele rare dag voor ons alle drie. Die avond besloten we traditioneel te gaan eten op de matten van de Night Market, we maakten er weer een topavond van! Daarna gingen we nog gezellig iets drinken met daddy cool. De volgende ochtend volgde er een stil ontbijt waar ik van de meisjes allerlei doosjes kreeg, elke week mag ik er eentje van opendoen: hier ben ik enorm blij mee! Ik gaf de meisjes een vriendschapsbandje omdat we in deze drie maanden enorme goede vriendinnen geworden zijn. Als drie onbekende begonnen we aan dit avontuur en vanaf dag één konden we het goed met elkaar vinden. We hielpen elkaar met de moeilijke dagen: ziekenhuisbezoeken, de zware dagen op school, het missen van vrienden en familie, … Maar er waren vooral mooie momenten waar we gezongen, gedanst en gelachen hebben met alles wat ons hier is overkomen. Cambodja en ik gaan jullie enorm hard missen! Vertrek Siem ReapNa een lange busrit kwamen daddy cool, Johny en ik aan in Siem Reap. Wat was het hier druk door Khmer New Year! Je ziet overal altaars met offers staan voor de Boeddha, na de drie dagen van Khmer New Year mag men deze offers zelf opeten. Vooral bananen tussen de offers omdat men kijkt naar het dier van het jaar, dit jaar is dat de haan en dit dier zou blijkbaar graag bananen lusten. Die avond hadden we afgesproken met Frederique en zijn vrouw, hij is een Belg die nu al een aantal jaar in Cambodja woont. Hij zou ons laten proeven van Khmer New Year, we gingen samen eten in een zijstraatje en deelden wat ervaringen van Cambodja. Op straat kwam iedereen samen met waterpistolen en poeder, wat was dit een ervaring om mee te maken. Ook wij werden helemaal nat en konden niet ontwijken voor de poeder. Men vertelde ons dat het gegeven met het water uit Thailand gewaaid komt, daar wordt zo het einde van het droogseizoen gevierd. De volgende dag besloot ik wat rond te fietsen om mijn school en een vaste verblijfplaats te zoeken. Na lang zoeken in de hitte besloot ik eens te gaan kijken naar een adresje dat de leerkracht van Eva en Stephanie me doorstuurde, daar heb ik dan een goede verblijfplaats gevonden! Ik kan hier verblijven voor twee maanden voor een goede prijs omdat ik een vrijwilliger ben. Ik moet elke ochtend maar één kilometer langs het platteland naar mijn schooltje fietsen. Ook ben ik hier in een warme familie terecht gekomen, de sfeer is hier erg huiselijk waardoor ik me hier veilig voel. Daarnaast verblijven hier nog voor een kleine maand vier andere Belgische studenten, wat me ook wel een veilig gevoel geeft. Die avond vierden we het vinden van een verblijfplaats en de verjaardag van Johny, we gingen lekker eten in het hartje van Siem Reap. Opnieuw konden we niet ontkomen aan de vele waterpistolen, helemaal doorweekt kwam ik aan in mijn guesthouse. De volgende dag ging papa mijn nieuwe verblijfplaats mee keuren en had ik een afspraak met Vanna, de directeur van de school. Hij sprak met trots over de school en wat ik juist voor hen kon beteken. Ik kon de klasjes bekijken en heb enorm veel zin om hier mijn steentje bij te dragen. Volgende week post ik wat meer over hoe deze school juist ontstaan is. Papa en ik luisterde geboeid naar hoe Vanna de arme families in Siem Reap probeert op te vangen. We waren ook verbaasd dat Siem Reap de tweede armste provincie van Cambodja is, slechts 5% van de bedrijven (hotels, restaurants, …) is in handen van Cambodjanen. De vele toeristen van Siem Reap komen enkel voor de tempels en pub street en komen zo niet in contact met de armoede van deze provincie. Vrijdag begint mijn stage in deze school en ik ben nieuwsgierig, nerveus, enthousiast en wat bang tegelijk. Hoe maak je juf Hannah blij?Daddy cool had van het thuisfront enorm vele cadeautjes voor me mee. Ik kreeg allerlei tekeningen, kaartjes, knuffels, … Bij deze een dikke dankjewel! Eenmaal ik op mijn nieuwe kamer kon, maakte ik mijn kamer heel wat huiselijker door al die cadeautjes. Ik heb één muur helemaal volgehangen met tekeningen van de leerlingen van het eerste leerjaar uit Donk. Het eerste semester heb ik in de Zeppelin in Donk stage gelopen. Ik heb hier enorm veel geleerd en mogen uitproberen dankzij mijn mentoren juf Annelies en juf Evi. Ook kreeg ik de kans om in verschillende klassen te gaan vertellen over mijn avontuur in Cambodja. Bij mijn terugkomst ga ik opnieuw langs om mijn verhaal te doen. Bij deze dus een dikke dankjewel om aan me te denken, doet erg veel deugd. Daddy coolDaddy cool is een maand van huis geweest en heeft de laatste week met mij doorgebracht in Cambodja. Het is enorm leuk om iemand vertrouwd hier bij me te hebben. Ik heb enorm genoten van zijn komst en beseft dat ik meer nood heb aan vader-dochtermomenten. Hij kan me hier met een gerust hart achterlaten omdat ik een goede verblijfplaats heb gevonden. We hebben de laatste dagen nog een krokodillenboerderij bezocht en de floating village en vooral erg genoten van het samenzijn. Nu hij weg is, zit ik toch wel met een leegte hier in een vreemd land, het doet me beseffen dat ik het enorm goed heb thuis en dat ik de laatste twee maanden alleen dit avontuur zal moeten aangaan. Daddy cool, bedankt voor de knuffels want ik weet dat je daar eigenlijk niet zo een fan van bent. Ondertussen zal je al zijn aangekomen in België en zal je goed verwend worden. Even stilstaanIk zit al over de helft van mijn eerste stage en dan is het tijd om even stil te staan. Over jezelf leer je veel op Zuidstage: Wat is je plaats binnen een groep? Neem je initiatief of wacht je liever af? Hoe ga je om met een mislukking, andere gewoontes? Ook heb ik in deze drie maanden enorm veel geleerd over Hannah als juf. Ik kan een klas van 40 in de hand houden, ik weet meer over hoe omgaan met anderstaligen, hoe een les geven met beperkte materialen, hoe iets uitleggen zonder dat je de taal spreekt, … Het VVOB schreef over onze ervaringen een artikel in het Nederlands. (http://www.enspired.net/nl/nieuws-en-events/meer-doen-met-minder-cambodja-terug-naar-de-essentie-dus) Het komt allemaal op hetzelfde neer: meer doen met minder … Ik kom dus zeker en vast naar huis met een rugzak boordevol ideeën, visies en dromen. Alleen op avontuurNu ik afscheid heb genomen van iedereen, zal ik hier in Siem Reap nog twee maanden stage lopen. Het gaat een hele les zijn om twee maanden alleen dit avontuur aan te gaan wetende dat je jezelf gaat tegenkomen. Ik heb me voorgenomen de bezige bij te blijven en heb al wat activiteiten op mijn kalender staan. Van maandag tot zaterdag zal ik in de school helpen dus daar zal ik vooral mijn ei kwijt kunnen. Wat bang en onzeker maar met enorm veel ‘goesting’ voor de volgende uitdaging begin ik eraan! Hier nog wat extra foto's ...
9 Reacties
Nick
4/20/2017 10:00:35 am
Prachtige blog hannah! Ik ben fier op je!
Antwoord
Hannah
5/14/2017 11:44:53 pm
Lieve woordjes xxx
Antwoord
Isa
4/25/2017 12:34:00 pm
Alweer een hele boterham om te lezen. Wat een belevenissen met veel emoties. Je doet het uitmuntend en ik ben ontzettend blij dat ik je ken. Dikke kus
Antwoord
Hannah
5/14/2017 11:47:46 pm
Dikke dikke knuffel, bijna in het echt!
Antwoord
Lieve en Co
4/26/2017 12:33:29 am
Lieve Hannah,
Antwoord
Hannah
5/14/2017 11:52:57 pm
Hallo daar,
Antwoord
Else Nolmans
5/2/2017 05:00:11 am
Lieve Hannah, ik heb enorm genoten van je blog.Zoveel avontuur, zovele belevenissen,zovele gevoelens die loskomen en op je afkomen. Dat moet toch geweldig zijn. Jij hebt nog vertelstof voor de volgende twintig jaar.Ik hou je aan je etentje, hoor! .
Antwoord
Hannah
5/14/2017 11:50:20 pm
Lieve juf Else,
Antwoord
Swinnen Anne
5/15/2017 02:20:28 am
Hallo lieve Hannah ,
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
|